Δυστυχία - Ευτυχία: επιστολή και απάντηση

Από τον κύριο Π. Π. έλαβα το παρακάτω email:

Κύριε Δήμου.

Πριν από τριάντα τόσα χρόνια, γράψατε το βιβλίο «Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας».

Εύκολο εγχείρημα, το υλικό που δίνουν οι Έλληνες είναι τόσο πολύ που εύκολα γράφει κάποιος - αν και όχι με το ταλέντο το δικό σας.  

Αναρωτιέμαι αν τολμούσατε σήμερα -που όλοι η οικούμενη ξέρει τον «Έλληνα» σαν κάλπικη δεκάρα- να γράψετε το ακριβώς αντίθετο;

 Ένα κείμενο δηλαδή για την «Ευτυχία του να είσαι Έλληνας»  ή να γράψετε για τα καλά που έχει η φυλή μας.

Σαφώς πιο δύσκολο εγχείρημα, ακατόρθωτο όμως; 

Π. Π. 

Η απάντησή μου:

 

Θα σας συνιστούσα να διαβάσετε σήμερα την «Δυστυχία» (κυκλοφορεί η 31^η έκδοση – το βιβλίο ανατυπώνεται συνεχώς επί 37 χρόνια).

Φοβάμαι ότι δεν το έχετε διαβάσει ή δεν το έχετε προσέξει.

Δεν ασχολείται με τα «στραβά που έχει η φυλή μας». Είναι μία ανάλυση της δυσκολίας του να είσαι Έλληνας, των προβλημάτων ταυτότητας που μας κατατρύχουν. Είναι μία προσπάθεια αυτογνωσίας που τόσο μας λείπει και μας οδήγησε τελικά στην κρίση.

Την «ευτυχία του να είσαι έλληνας» την γράφουν όλοι οι Έλληνες υπερπατριώτες επί αιώνες – και γι αυτό καταντήσαμε εδώ…

Φιλικά,

Ν. Δ.

_______________________________________________________

Υ. Γ. του blog: Το βιβλίο «Η Ευτυχία του να είσαι Έλληνας» το έγραψε – τότε – ο κύριος Τάκης Καλονάρος, αλλά δεν ευδοκίμησε…